بانک‌ها مشتریان زیادی با نیازهای متفاوت دارند. همچنین نوع و سلیقه کاربران در استفاده از برنامه‌ها با هم متفاوت است. مشتری عادی از بانک انتظار دارد هر زمان خواست به راحتی به پول خود دسترسی داشته باشد و از موبایل بانک، اینترنت بانک استفاده کند؛ اما مشتریان حقوقی که صاحب کسب‌وکار هستند در یک پله بالاتر قرار دارند؛ چرا که ممکن است متقاضی خدمات خاصی باشند که عملیات عمومی بانک جوابگوی درخواست آن‌ها نباشد. به عنوان مثال یک کار بانک وام دادن است اما شرکتی می‌گوید به کارمند من وام بده طوری که بهره‌اش را من پرداخت کنم. هر روز یک مشتری جدید ممکن است چیز جدیدی تقاضا کند و بانک مدام مجبور شود طراحی سامانه یکپارچه بانکی خود را دستکاری کند. مکانیزم بانکداری باز می‌تواند پاسخگوی نیازهای بانک و بالطبع پاسخگوی نیازهای مشتریان باشد. به عبارتی وقتی بانک به سطحی برسد که به مشتری بگوید هر خدمتی را بخواهید ما قادر به انجام آن هستیم به مفهوم بانکداری باز رسیده است.
یک سامانه بانکداری یکپارچه (core banking)، مجموعه نرم‌افزاری است که پس از تنظیم و تطبیق با نیازهای سازمان به شرحی که تنظیم شده برای بانک کار می‌کند. اگر قرار باشد آن را دوباره تنظیم کنیم کار سختی است چون به محض تغییر پارامترها از ابتدا باید فرآیند تست با تعداد زیادی آزمون انجام شود که امکان اشتباه در سیستم را از بین ببرد، پس باید سیستم اصلی آنقدر نشست و بررسی شود تا احتمال اشتباه آن خیلی پایی بیاید.
یکی از عواملی که ایجاد چنین بستری را فراهم می آورد، ارتباطات و اتصالات میان سامانه‌های بانکی یکپارچه وAPI بانکداری باز است که درنتیجه شرکت‌ها و توسعه‌دهندگان نرم‌افزار می‌توانند یک‌بار یک برنامه کاربردی را نوشته و دیگر بانک‌ها هم بتوانند از آن استفاده نمایند. همچنین بحث بانکداری باز در این روش باعث غنی شدن داده‌های تراکنشی می‌شود: کامنت‌ها، تگ و تصاویری که به تراکنش‌ها اضافه می‌شود باعث ایجاد اطلاعات بیشتری حول محور تراکنش می‌گردد.
راه‌اندازی این ساز و کار باعث تشویق جامعه برنامه نویسان شده که بتوانند محصولات و سرویس‌های نوآورانه‌ای برای مشتریان، بر پایه اصول بانک به‌عنوان زیرساخت ایجاد نمایند. این محصولات می‌توانند در فروشگاه‌های نرم‌افزاری به مشتریان ارائه شوند. لذا مشتریان از سیکل خدمات نوآورانه، قدرت انتخاب بیشتر و کیفیت بالاتر نفع می‌برند و بانک‌ها می‌توانند با دریافت کارمزد از مشتریان کسب درآمد نمایند. در این مدل همانند خدمات بانکداری بر خط، مؤسسات مالی API ارائه خواهند داد. بر اساس آمار گارتنر در سال ۲۰۱۶ حدود ۷۵ درصد بانک‌های بزرگ جهانی پلتفرم API ارائه خواهند داد و ۲۵ درصد آن‌ها فروشگاه نرم‌افزار بانکی راه‌اندازی خواهند کرد. لذا چنین پروژه ای بانک‌ها را برای چنین زیرساختی تجهیز خواهد نمود.
