مدیریت ریسک و بانکداری الکترونیکی

 

بانکداری الکترونیکی به دلیل ماهیت گستردگی و شعار همه کس, همه جا با هر رسانه ای ویژگی‌های منحصر به فردی دارد که به همین دلیل خطرها و ریسک‌های متنوعی به همراه دارد که شامل شکل این نوع بانکداری و سطحی از خطر‌هایی را که مرتبط با خدمات سنتی مالی، راهبردهای ویژه، عملیاتی، قانونی، و خطرهای اعتباری می‌باشد را افزایش دهد.

 

از جمله شاخص‌های تاثیرگذار در افزایش ریسک سرعت تغییرات تکنولوژیکی, تغییر انتظارات مشتریان, افزایش پدیداری شبکه‌های اینترنتی در دسترس عموم, کاهش تعامل رو در رو با مشتریان موسسات مالی, لزوم یکپارچه سازی بانکداری الکترونیکی با سیستم‌های کامپیوتری موسسات و… است.

بنابر اصول مدیریت ریسک مدیریت بایستی هریک از فرآیندهای ذکر شده را به منظور تطابق و توسعه دادن شیوه‌های مدیریت خطرهای موسسه که مورد نیاز در رابطه با فعالیت‌های بانکداری مطرح شده می‌باشد، مورد بررسی قرار دهد.

مدیریت موسسات مالی بایستی سطحی از خدمات بانکداری الکترونیکی را انتخاب کند که برای بخش‌های مختلف مشتریان مناسب بوده و مبتنی بر نیازهای آنان و با در نظر گرفتن خطر‌های ارزیابی شده موسسه باشد. موسسات بایستی به این تصمیم از طریق استراتژی‌های بانکداری که عواملی مثل تقاضای مشتری، رقبا، مهارت‌ها، کاربرد کالاهای مصرفی، هزینه‌های تعمیر و نگهداری و حمایت‌های سرمایه ای را در نظر می‌گیرند، دست یابند.

 

در این بین برخی از موسسات برای مواجه نشدن با این خطرها ممکن است خدمات بانکداری الکترونیکی را ارائه ندهند و یا خدمات محدودی را از طریق سایت‌های اطلاع رسانی ارائه دهند که بی تردید این روش موجب عقب ماندن از رقبا و از دست دادن مشتریان در دنیای کنونی باشد که به شدت تحت تاثیر فناوری‌های نوین می‌باشد.

تاثیرات اعتباری حاصل از عدم توجه به ارزیابی و کنترل ریسک در بانک‌ها به ویژه در بخش بانکداری الکترونیک بسیار زیاد و پر هزینه است و لذا ضروری است تا تمامی بانک‌های کشور با تجهیز و تمهید مناسب آمادگی قابل قبولی برای مقابله با ریسک‌های احتمالی در حوزه بانکداری الکترونیکی باشند.

منبع: https://banki.ir