رایانش مرزی و اینترنت اشیاء چه تأثیری بر بازار دیتاسنتر خواهد داشت؟

رایانش مرزی و تأثیر بر چشم‌انداز اتصال جهانی

رایانش مرزی عموما تحسین و توجه مشابه با فناوری‌های دیگر درحال‌رشد را دریافت نمی‌کند. ازطرفی با نگاه به تجربه‌ها و سرویس‌هایی که توسط رایانش مرزی ارائه می‌شوند، دلیل اهمیت آن را بیشتر درک می‌کنیم. گارتنر ادعا می‌کند که رایانش مرزی در آینده‌ی نزدیک مثلا سال ۲۰۲۰ به کلیدی برای شروع نوآور‌ی‌های متعدد بدل می‌شود و به‌سرعت نیز به بدنه‌ی جامعه راه می‌یابد. البته درکنار رایانش مرزی فناوری‌های جدید دیگر همچون 5G، بلاک‌چین، رایانش بدون سرور و رایانش کوانتومی هم قرار می‌گیرند.

به‌عنوان مثال وقتی اینترنت اشیاء گسترش پیدا کند، حجم داده‌ی تولیدی نیز بسیار بیشتر می‌شود. آمارها نشان می‌دهد که نیمی از سازمان‌های بزرگ تا سه سال آینده فناوری‌های اینترنت اشیاء را در ساختارهای خود پیاده می‌کنند و افزایش حجم داده‌ها نیازهای جدیدی را در بازار مطرح می‌کند. به‌عنوان مثال می‌توان به نیاز به پردازش داده به‌صورت زنده اشاره کرد. درنهایت همین نیازها به ظهور راهکارهای جدید فناورانه منجر خواهند شد.

در سال‌های پیش‌رو، راهکارهای رایانش مرزی با فرایندهای پردازشی یکپارچه خواهند شد. به‌علاوه عملکرد وابسته به داده‌های تولیدشده توسط دستگاه‌ها نیز باید سریع‌تر انجام شود. درنهایت رایانش مرزی این امکان را ایجاد می‌کند که پردازش اطلاعات نزدیک‌تر به محل تولید یا جمع‌آوری داده‌ها انجام شود.

رویکرد جدید در مرحله‌ی اول به بهبود فرایندهای پردازش منجر خواهد شد؛ فرایندهایی که باید با افزایش حجم داده‌های تولیدی هماهنگ شوند. به‌علاوه سرعت و بازدهی پردازش داده‌ها نیز بهبود پیدا می‌کند. درنتیجه‌ی همه‌ی پیشرفت‌ها، برداشت‌های زنده از داده‌های تولیدشده و جمع‌آوری‌شده توسط اینترنت اشیاء ممکن می‌شود. درنهایت سازمان‌ها می‌توانند شبکه‌های خود را به‌صورت بهینه‌تری مقیاس‌دهی کرده و ارزش واقعی راهکارهای اتصالی آینده همچون 5G را استخراج کنند.

تأثیر مثبت یا منفی بر بازار دیتاسنتر

ظهور و گسترش رایانش مرزی تأثیری قابل‌توجه روی موضوع دیتاسنتر خواهد داشت. در آینده شاهد رشد دیتاسنترهای کوچک‌تر و سیستم‌‌‌‌های تحت فرمان و رایانش مرزی خواهیم بود که درکنار دیتاسنترهای کنونی کار می‌کنند. قطعا شاهد تغییر جهت مهمی خواهیم بود، اما صنعت سنتی دیتاسنتر هیچ‌گاه از بین نمی‌رود. درواقع دیتاسنترهای کنونی نقش هسته‌ای خود را در کسب‌وکارها حفظ می‌کنند. آن‌ها در مرکز شبکه‌های ارتباطی باقی می‌مانند و انجام وظایفی همچون پردازش داده‌های طولانی‌مدت را ادامه می‌دهند.

همان‌طور که قبلا گفته شد، افزایش استفاده از فناوری IoT نیاز به پردازش داده‌ها در محلی نزدیک‌تر به دستگاه‌ها را افزایش می‌دهد. دلیلی اصلی نیز در مفهوم کاهش تأخیر و ارائه‌ی تحلیل داده‌ای کاربردی‌تر خلاصه می‌شود. تأخیر در برخی موضوعات مرتبط با فناوری یک عنصر کلیدی محسوب می‌شود که از سال‌ها پیش نیز تأخیر عنصری حیاتی در صنعت بازی بوده است.

دنیای فناوری برای ارائه‌ی بهترین و استانداردترین راهکارها، فناوری‌های رایانش مرزی و دیتاسنترهای مرزی را معرفی کرد. دستاوردهای جدید، ظرفیت‌های پردازشی خوبی را به دستگاه‌ها آورده‌اند که قبلا تنها در اختیار دیتاسنترهای بزرگ قرار داشتند.

تأثیر بر آینده‌ی اینترنت اشیاء

رایانش لبه‌ای در اینترنت اشیاء، پردازش داده‌ها را در محلی نزدیک‌تر به محل تولید ممکن می‌سازد. تحلیل‌ داده‌ها نیز به‌صورت زنده‌تر ممکن می‌شود. درنتیجه هزینه‌های اتصال نیز به‌خاطر از بین رفتن نیاز به اتصال‌های فوق سریع میان دستگاه و دیتاسنتر سنتی کاهش می‌یابد. درنهایت می‌توان اتصال‌های فوق سریع را برای داده‌هایی استفاد کرد که باید در زمانی حیاتی پردازش شوند. سایر انواع اتصال (اتصال‌های ارزان‌تر) هم برای داده‌های نه‌چندان حیاتی کاربرد خواهند داشت.

نگرانی پیرامون امنیت و حریم خصوصی داده‌ها در سال‌های اخیر رشد بی‌سابقه‌ای داشته است. کاربران بیش از همیشه درباره‌ی چگونگی ذخیره‌سازی داده‌ها و دسترسی افراد و سازمان‌ها به آن‌ها، نگران هستند. به‌عنوان مثالی از حل چالش‌های مذکور، اکثر دستگاه‌های کنونی موبایل توانایی پردازش مناسب داده را دارند و نیاز به انتقال داده را از بین برده‌اند. درنتیجه کاربران نهایی می‌توانند به‌راحتی به دستاوردهای تحلیلی داده‌ها دسترسی داشته باشند. درنهایت آن‌ها نگران انتقال داده‌ها و سوءاستفاده‌های احتمالی نخواهند بود.

درنتیجه‌ی همه‌ی توضیحات بالا، مجددا به ادعای اصلی مقاله باز می‌گردیم. رایانش مرزی در پردازش و عملکرد روی داده‌های اینترنت اشیاء، نقشی حیاتی دارد. فناوری مذکور با همین راهکارها به سازمان‌ها و اشخاص امکان می‌دهد تا بهترین استفاده را از فناوری اینترنت اشیاء داشته باشند.

منسوخ شدن بازار سنتی دیتاسنتر

همان‌طور که قبلا اشاره شد، رایانش مرزی شیوه‌ی ذخیره‌سازی و پردازش داده را تغییر می‌دهد، اما دیتاسنترهای سنتی، کاربرد خود را در پردازش‌ داده‌های هسته‌ای حفظ می‌کنند. مدل سنتی دیتاسنتر به‌هیچ‌وجه منسوخ نمی‌شود و قطعا کاربردهای زیادی خواهد داشت، اما افزایش استفاده از رایانش مرزی، چشم‌انداز کلی صنعت را تغییر می‌دهد.

زیرساخت صنعت دیتاسنتر با افزایش کاربردهای رایانش مرزی تغییر می‌کند و به‌سمت غیرمتمرکزتر شدن پیش می‌رود. درنتیجه هاب‌های ذخیره‌سازی بیشتری در مراکز منطقه‌ای و شهرهای کوچک نصب می‌شوند. به‌علاوه دیتاسنترهای کوچک نیز به زیرساخت‌های ارتباطی همچون برج‌های مخابراتی متصل خواهند شد. درنتیجه‌ی همه‌ی تغییرات، قدرت پردازشی و ذخیره‌سازی بیشتری برای مدیریت کاربردهای متنوع مرزی نیاز خواهد بود. به‌همین‌دلیل نصب تجهیزات جدید با استفاده از زیرساخت‌های موجود، منطقی‌تر به‌نظر می‌رسد.

منبع : https://www.zoomit.ir